Nappies and Tatties - Schotse Ovenschotel

Nappies, Tatties, Wortels en Pompoen in een overheerlijke ovenschotel!

Nappies en Tatties zijn de Schotse namen voor Rapen en Aardappelen (Nappies worden ook wel Neeps genoemd).  Deze groenten worden vaak gegeten met Haggis bij een Burns Supper rond 25 januari. (Burns was een geliefde Schotse poezie schrijver die ook een verboden Schots volkslied schreef (Scots Wha Hae; zie het youtube filmpje hierboven).

Heksen hebben over het algemeen iets met Schotland. Of het nou het mysterieuze landschap is, de ongerepte natuur, de mentaliteit van de bewoners, de kastelen, de geheimzinnigheid rond elfen en feeën op de landgoederen. Geen idee. Maar het is er goed vertoeven in ieder geval.

Maar goed, 25 januari of niet, ik had zin in een lekkere, warme, herfstachtige groenteschotel, dus ik maakte dat gewoon afgelopen zondag. Zonder haggis dan ☺. Dit is ook een heerlijk gerecht dat je kunt maken voor Samhain, oftwel Halloween.

Een lekkere pompoenovenschotel, en wortel, rapen en aardappelen zijn daar heerlijk bij.

Eerst alles in reepjes of blokjes snijden. Daarna in een ovenvaste schaal doen, eieren, room en kruiden/specerijen erbij en MJAM!

Wat heb je nodig:
ca. 800 gr pompoen, wortel, raap en zoete aardappelen in reepjes of blokjes dus.
4 eieren
ca. 200 gr kastantje champignons
1 ui
300 ml zure room
een 1/2 tl gedroogde tijm
een 1/2 tl nootmuskaat
een 1/2 tl ketoember
een tl gedroogde rozemarijn
1-2 tl Herbamare naar smaak
2 el olijfolie of kokosolie






Hoe maak je het precies:
Zet de oven op 180ºC
Verhit de olie in een pan.
Bak de Nappies, Tatties, wortelen en pompoenen erin.
Als de groenten zachter zijn (zodat je erin kunt prikken met een vork), doe je de ui en champignons erbij.

Kluts ondertussen de eieren onder de room door en voeg de kruiden en specerijen toe.
Leg de groenten in een ingevette ovenschotel, schenk het room-ei mengsel erover en zet 40-45 min in de oven. Helaas geen foto van het eindresultaat....
Lekkerrrrrrr in de maanden met de R erin!

Scots Wha Hae!

Blessed be, 

Vivian Dassen

Sheavida

Samhainwater - Wat is het en wat kun je ermee?

Als ik iets doe waarbij ik vergeet dat ik aan het leren ben,  dan krijg ik de meest intuïtieve, achterlijke, fantastische, waanzinnige, innovatieve, grappige, onpraktische, onuitvoerbare, geweldig goede ideeën. De meeste ideeën vervliegen helaas samen met de rest van mijn 120.000 gedachten het universum in, maar soms is er een idee dat daadwerkelijk blijft hangen.

Vanmorgen was ik bezig met een boek over Tarot, omdat ik er graag meer over wil weten. Aanstaande zaterdag krijg ik namelijk een -voor mijn gevoel eerste echte - Tarotdeck en ik wil me er niet als een wild vrouwmens  op storten, maar het deck enigszins beschaafd tegemoet treden, vol respect en ook met wat wijsheid voor zover dat mogelijk is aangezien ik ben gebleven bij het bestuderen van de Hogepriesteres (dat is kaart nr. 2 ☺).

Ik las bij deze Tarotkaart omschrijving over creativiteit, intuïtie, lunaire manier van kijken en omgaan met iets (dat is dus ook intuïtief), over genezing en paranormale activiteit, en sluiers in de zin van onzichtbare energie.

Vanavond heb ik een vervroegd Samhain etentje georganiseerd en terwijl ik was aan het lezen over de Hogepriesteres was ik in gedachten al bezig met de aankleding voor het samenzijn; pompoenen neerzetten, een extra bord op tafel voor overledenen die herdacht worden, gezellige kaarsjes die naar buiten leiden en zo. Opeens zag ik voor mijn geestesoog water uit de lucht komen en de kaarsjes doofden. Oke, geen goed idee dus. Maar wel een heel goed idee om Samhain water te maken.

Samhain water maken?

Als ik zo’n idee krijg, dan weet ik gewoon dat dat iets is wat ik moet doen. Ik stel er op dat moment ook geen vragen bij. Ik doe het gewoon. Dus verzamel ik potjes en flesjes om te vullen met water en deze vanavond en zeker ook de 31^e buiten te zetten. Als we op die manier Maanwater kunnen maken, kunnen we ook Samhainwater maken, toch?

Vol enthousiasme zet ik dat idee dan op Facebook. Aangezien ik bijna alles intuïtief benader (mijn element is water) denk ik er niet bij na dat er mensen zijn die er vragen over hebben. Dat er mensen zijn die niet in mijn hoofd kunnen kijken, of dat ze in ieder geval meer hebben van de andere elementen. 

Vragen als: Wat is Samhainwater? Hoe maak je het? Wat kun je ermee? werden dan ook op me afgevuurd. Ja, weet ik veel wat het is. Het is iets wat ik moest maken voor mijn gevoel. Maar ja, met zo'n antwoord help je niemand natuurlijk. Dus voelde ik me vrijwillig verplicht om hier echt over na te gaan denken. Zucht. Nou ja, zo erg is het niet, want dan weet ik tenminste ook waarvoor ik het zelf kan gaan gebruiken natuurlijk hahaha☺.

Ik heb mijn speciale denksteen erbij gepakt. Ik hou niet van edelstenen en sinds enige tijd ben ik gestopt met nieuwe te kopen en ik heb er ook al veel weggedaan, maar deze Labradoriet helpt me om mijn aurakleuren aan te vullen die ik mis als ik op een aarde-vuur manier te werk moet gaan. Geen idee welke kleuren dat dan zijn, daar vraag ik niet naar. Ik hou deze steen dicht bij me en dan voel ik me meteen ‘heel’. Deze heb ik ook elke dag bij me naar mijn werk. Zonder deze steen kan ik niet goed functioneren.

Maar goed. Samhainwater.

Wat is het?

Samhainwater is water dat opgeladen is met de energie van Samhain. Daarvoor moeten we even een zijsprongetje maken en in het kort uitleggen wat Samhain is: Samhain is een feest dat gevierd wordt door heksen over de hele wereld. Het komt oorspronkelijk van de Kelten waar het het moment was dat de winter was begonnen. De oogsten waren binnen en hiermee moesten ze het doen tot de lente. Het is het laatste jaarfeest van het wiel en daarmee een soort van Oud-op-nieuw voor velen. De sluier tussen wat we de hemel noemen en de aarde is ultradun, dus er is gemakkelijk contact mogelijk met overledenen en voorouders, maar ook met verleden en toekomst. Samhain is een uitstekend moment waarop je je angsten onder ogen kunt zien en deze kunt helen. Samhainwater bevat voor mijn gevoel de energie van het vergane, het gestorvene, hetgeen we hebben moeten loslaten.

Wat kun je ermee?

Tja, wat kun je ermee? Als ik voel wat de term Samhainwater met me doet, dan denk ik aan rituelen voor loslaten, en dan is het water dus ook bruikbaar bij elke Afnemende Maan. Of schoonmaakwerk. Je kunt het water op je altaar zetten in de kelk als je dat aanspreekt. Het water is de eerste 48 uur drinkbaar. Daarna is het water ‘dood’ en kunnen er bacteriën in gaan groeien en daar kun je behoorlijk ziek van worden. Heel handig is als je doet aan zwarte magie, maar aan mij niet besteed.

Je kunt ermee koken, koffie of thee zetten. 

Je kunt het ook invriezen in de vorm van ijsklontjes en die laten smelten als je een oplossing zoekt voor een probleem. Of voor het oplossen van angstgevoelens, depressieve gevoelens of andere gevoelens waar je liever vanaf wilt. Als je het in grotere hoeveelheden wilt invriezen, kies dan voor dikke glazen flessen. Of waterdichte zakjes. Het water is dan binnen 3 maanden op -18 graden wel nog bruikbaar  om te drinken, maar ook dan binnen 48 uur. Ik denk ook aan rituelen voor contact met overledenen en voorouders. Schouwen in een mooie kom met Samhainwater met bv bloemen. Of alleen water als dat beter bij je past.

Je kunt er iets mee reinigen. Ik heb bijvoorbeeld voor mezelf een ritueel geschreven voor sleutelmagie in huis. Daarvoor heb ik oude sleutels verzameld, die vast en zeker allerlei energieën bevatten die misschien heel mooi zijn, maar misschien ook minder geschikt voor mijn doel. Mijn plan is dus nu (net bedacht dus) om de sleutels te reinigen met het Samhain water en dan meteen hulp te vragen aan mijn voorouders en overleden geliefden om op mijn huis te passen.  

Toevoegen aan je badwater is dus ook een optie om je te ontdoen van negatieve energie die gedurende de dag aan je is blijven plakken. Of door een situatie.

Je kunt het gebruiken om je te uiten op een creatieve manier als dat jouw manier is om iets los te laten. In plaats van gewoon water bij je acryl- of waterverf gebruik je dan Samhainwater. Als je boodschappen wilt uit het hiernamaals kun je met verschillende verftechnieken dit water inzetten als medium.  

Hoe maak je het?

Dit water maak je net als Maanwater; je verzameld glazen potten of flessen, vult ze met water en zet ze ’s avonds buiten. Dat kan vanavond al, maar zeker ook morgen 31 oktober. De dag erna heb je Samhainwater en is het klaar voor gebruik.

Ik hoop dat jullie net zoveel hebben genoten van het lezen van dit stukje als dat ik heb gehad met het schrijven ervan. Dank jullie wel voor deze kans om de werking en gebruik van dit water meteen uiteen te zetten.  

Blessed be,

Vivian dassen

Sheavida

Kort verhaal; Elfenvleugels en een Stille Boodschap

Maura liep door het bos. Overal stonden paddenstoelen in het gras en tussen de bladeren. Er groeiden er zelfs op boomstronken en op afgewaaide takken. Het was rustig in het Schotse bos. De natuur was zich op aan het maken voor de herfst. Bladeren in prachtige groen-, oranje-, rood- en bruintinten lagen verspreid  over de paden en tussen de bomen. Maura vond het heerlijk om in het bos te zijn in de highlands waar ze woonde. Ze kreeg er vaak een opgeladen gevoel van. Haar zorgen verdwenen er ook op een of andere manier. 

Opeens hoorde ze snikken. Ze keek om zich heen, maar er was niemand te zien. Maura liep een paar passen achteruit om te kijken of er iemand achter de dikke boom een grap met haar uithaalde of zo. Niets. Hmm. Zeker verbeeld, dacht ze. Maura zette haar wandeling voort en maakte foto’s van de bladeren, en ook van de paddenstoelen die in alle soorten en maten uit de grond waren geschoten. Vannacht schijnbaar, want gister stonden sommige er nog niet, dat wist ze zeker. Haar oog viel plotseling op een wel heel mooi exemplaar. Ze draafde er naar toe en wilde net een foto maken toen ze zag dat de paddenstoel bewoog. Er kwam iets onder het hoedje vandaan gekropen. Verbaasd deinsde Maura achteruit. Toen ging het ‘iets’ staan en het keek Maura met grote betraande ogen aan.

‘Jij bent een elfje…’ merkte Maura op ‘Ik heb nog nooit een elfje gezien, en toch weet ik zeker dat jij er eentje bent.’ Het elfje snifte. ‘Dat komt door de stille boodschap die wij uitstralen.’

Maura keek het elfje aan en begon te razen; ‘Stille boodschap? Wat is dat dan? Hoe heet je eigenlijk? En hoe oud ben je? Ben je wel echt? Hoe lang woon je hier al?’

‘Hooo hoo stop!’ Niet zoveel tegelijk vragen alsjeblieft. ‘Mijn naam is Ceerla Lindy. Ik ben 299 dagen oud en zo lang woon ik hier ook al. En ik ben echt.’

Maura snoof. ‘299 dagen oud. Hoe kun je nou 299 dagen oud zijn? Dan ben je toch pas een baby van een maand of 10’, rekende ze snel uit. ‘En hoe zit dat met die stille boodschap?’

Ceerla Lindy legde uit: ‘Wij Elfen zitten heel anders in elkaar dan mensen. Jullie mensen denken dat jullie alleswetend zijn, meesters van het universum of zo, en dat alles in verbinding staat met jullie als middelpunt, en met jullie als uitgangspunt. Maar dat is helemaal niet zo.' Ceerla Lindy pauzeerde even. 'Wij Elfen worden geboren als de natuur in diepe slaap is. Dat is meestal rond eind december, met Yule, dat is rond Kerstmis, als het echt koud begint te worden. Onder de grond worden we grootgebracht door moeder aarde en krijgen we wijze lessen over het leven in de natuur. We kunnen ’s nachts stiekem rondlopen, omdat de dieren hun winterslaap doen. Ook eten we stiekem van hun wintervoorraad’. Het Elfje giechelde met haar hand voor haar mond. ‘Razend zijn ze als ze wakker worden en als er een eikeltje weg is’.

‘Nogal gemeen’, merkte Maura op met een nauwelijks verholen glimlach, want ergens vond ze het Elfje toch wel schattig. ‘En wat doe je de rest van de tijd dan?’

‘Nou, de eerste volle maan die er is in de tijd dat de zon de aarde weer opwarmt, zo tussen Imbolc en Ostara mogen we naar buiten. Dan dansen we en zingen we en zorgen ervoor dat de natuur weer tot leven komt. Groene blaadjes aan de bomen, groene grassprietjes, groene…’

‘Jaja, duidelijk’, zei Maura ongeduldig, al had ze geen idee wat Imbolc en Ostara was, maar dat boeide haar niet zo. Toen viel haar in wat ze eigenlijk wilde weten van Ceerla Lindy. ‘En hoe zit het met de stille boodschap?’

‘Oh ja, de stille boodschap…’ Ceerla Lindy werd stil. ‘Nou, dat mag ik eigenlijk niet zeggen’.

Maura voelde zich een beetje raar rond haar maag hierdoor. 'Mag je niet zeggen? Waar slaat dat nou weer op? Eerst vertel je me over de stille boodschap en vervolgens verkondig je dat je er niets over mag zeggen. Nou vertel op. Ik wil het horen.’

Maura keek Ceerla Lindy uitdagend aan. ‘Kom op. Vertel.’

Ceerla Lindy durfde Maura bijna niet aan te kijken. ‘Oke, maar je mag het tegen niemand, maar dan ook niemand zeggen.’

‘Nee, ik zal mijn mond houden’, beloofde Maura en ze spuwde plechtig tussen haar wijs- en middelvinger door. Ceerla Lindy keek met een vies gezicht naar Maura. ‘Gadverdamme’, zei ze zachtjes. Maura trok haar schouders op. Op zachte toon ging het Elfje verder: ‘De stille boodschap is een boodschap die wij Elfen uitstralen. Het komt uit ons diepste zelf. Het is een soort…gekleurde energie. Deze energie zorgt ervoor dat alles gaat zoals het gaat. We roepen er de Godinnen van de windstreken mee op, en de eh…belangrijke personen van de seizoenen, zoals Koning Winter.  Iedereen in de natuur kan onze boodschap horen, voelen of zien, ook de bomen en het gras. En iedereen geeft het aan elkaar door. Totdat de boodschap aankomt bij degene voor wie die is. En dan komt alles in orde.’ Vrolijk keek Ceerla Lindy naar Maura. ‘Maar de mensen voelen, horen of zien de boodschap niet. Zij zien alleen het resultaat. Voor hen is de boodschap zelf geheim. Behalve voor jou dus, want jij kunt mij zien, terwijl andere mensen dat niet kunnen’.

‘Hoe kan dat dan? ‘

‘Ik zou het echt niet weten. Jouw kleur is ook anders dan andere mensen. Andere mensen hebben vaak zwarte wolken energie om zich heen, of donkerrood of donkergeel op plaatsen in hun lichaam waar dat raar is. Maar jij, jij bent helemaal prachtig blauw tot donkerblauw. Hier en daar zo blauw als de lucht op een stralende dag, en daar en hier zo blauw als een hele mooie midzomernacht’. Ceerla Lindy keek dromerig naar Maura. ‘Jij bent anders.’

Maura zweeg. Dat was niets nieuws. Ze wist heel goed dat ze anders was dan anderen. Andere mensen van haar leeftijd zaten heel veel op hun telefoon, of speelden spelletjes op een computer, of keken urenlang tv. Netbliks of zo iets. Ze keken wel tien keer per dag in de spiegel, moesten elke maand nieuwe kleding en troep kopen voor op hun gezicht. Maura had hier allemaal geen interesse in. Ze wandelde liever in de natuur, keek hoe alles groeide en bloeide, verzamelde stenen en mooie bladeren, kon wegdromen op een grote steen op een lentedag in het zonnetje, genieten van de vogels die kwetterden. Dat was háár leven.

‘Ik kan horen wat hij nu allemaal denkt’, zei Ceerla Lindy. ‘Jij bent verbonden met de natuur. Je houdt ervan. Je krijgt er energie van en je maakt daarmee meteen de wolken energie om je heen schoon. Daarom kun jij me ook zien.’

‘Okeeej…. Kon ik jou daarom ook horen huilen dan?’ Ceerla Lindy werd rood. Ze keek Maura verbaasd aan. ‘Kon je dat horen dan?’

‘Ja, ik liep daar’, en ze wees met een priemende vinger naar de plek, ‘en toen hoorde ik snikken, maar ik zag niks, maar dat kwam natuurlijk omdat jij onder die paddenstoel in zat. Waarom huilde je?’

Ceerla Lindy zuchtte diep. ‘Ik ben mijn vleugels verloren, en ik kan geen nieuwe vinden. De mensen hebben de Esdoorns gekapt omdat ze er muziek instrumenten van willen maken. Dus hier in het bos is niets te vinden. En weet je wel wat mensen doen met bladeren die op straat of in hun tuin liggen? Ze ruimen ze op!’ Vol afgrijzen keek Ceerla Lindy naar Maura. ‘Hoe kunnen ze dat nou doen? Bladeren horen er te zijn in de herfst. Anders kunnen de mensenkinderen toch niet buitenspelen, de muizen kunnen zich niet verstoppen, de kevers kunnen geen warme nestjes maken, en ga zo maar door. Ze moeten blijven liggen, die bladeren, niet opgeruimd of opgeraapt. Ik snap niks van de mensen. Overal ligt mensentroep, maar de bladeren moeten worden opgeruimd.’

Maura wist dat mensen niet zo gek waren op muizen en kevers en dat bladeren gevaarlijk waren op de weg als het begon te regenen. Maar ze snapte niks van wat Ceerla Lindy allemaal zei over de Esdoorns. ‘Hoo, even terug naar je verhaal. Je bent je vleugels verloren en je kunt geen nieuwe vinden? Wat hebben de Esdoorns daarmee te maken?’

Ceerla Lindy liet zich verongelukt in elkaar zakken. Maura ging er ook maar bij zitten. Uren gingen er voorbij terwijl ze kletsten en praatten. Ze lachten en hadden plezier. Toen was het voor Maura tijd om naar huis te gaan. 

Onderweg vatte ze voor zichzelf nog eens alles samen. 

Elk najaar, rond Mabon zo eind september, had Ceerla Lindy verteld, verloren de Elfen dus hun vleugels. Die raakten los, vielen af en waren dan meteen verdwenen. De taak van de Elfen was om twee paar nieuwe vleugels te zoeken. 

Dat moest echter vóór Samhain, op 31 oktober. Die vleugels namen ze mee de grond in samen met een paddenstoel die aan het vergaan was, zodat ze wisten waar ze de vleugels hadden verstopt. De Elfen gingen dan weg, op bezoek bij hun voorvaders die dwaalden op de hei. 

Met Yule moesten de Elfen terug zijn om alles in gereedheid te brengen voor de Elfjes die geboren zouden worden. Niet alle Elfen kwamen terug. Sommige kozen ervoor om op de hei te blijven. 

Als de Elfen die wel terugkwamen in de lente, tussen Imbolc en Ostara, weer naar buiten gingen haalden ze de vleugels op. Een paar voor zichzelf en een paar voor een nieuw geboren Elfje. Daarmee konden de Elfen vliegen en de Boodschap verspreiden. 

De Esdoorns verloren in het najaar prachtige vrucht-blaadjes, door mensen ook wel helikoptertjes genoemd, en die waren perfect als vleugeltjes voor de Elfen. Maar nu de Esdoorns in het bos waren gekapt en de mensen thuis ook alle bladeren opruimden, waren er geen Elfenvleugeltjes meer voor Ceerla Lindy en ook niet voor alle andere Elfen.

Maura dacht na. Hmmm…ze had een plannetje. Maar eerst naar huis.

De dag erna stond Maura een beetje zenuwachtig voor de klas. Ze had ’s nachts haar plannetje verder uitgewerkt en ze hoopte dat het ging lukken. De klas had haar de hele tijd een beetje lacherig aangekeken, totdat ze kwam op het punt dat de natuur dood ging als de Elfen geen vleugels meer konden vinden. Het was haar gelukt om verder niets te zeggen over de boodschap.  

‘Dus’, besloot ze haar betoog, ‘wilde ik jullie vragen om de blaadjes van de Esdoorns in de buurt te verzamelen en naar het bos te brengen, voordat ze bij elkaar worden geveegd. Jullie hoeven ze alleen maar bij wat paddenstoelen neer te leggen. Voor de rest gaat het vanzelf.’

De leraar begon te klappen. ‘Dat was een geweldige spontane spreekbeurt over de natuur, Maura. Ik stel voor dat we allemaal zachtjes opstaan om de andere klassen niet te storen, onze jassen te pakken en naar buiten te gaan. Er staan een paar Esdoorns hier op het schoolplein. Kom, dan gaan we Elfenvleugels zoeken’.  Eenmaal buiten was werkelijk iedereen enthousiast aan het zoeken. De ene mooie Elfenvleugel na de andere werd voorzichtig in een bakje gelegd dat op een bankje stond. Een paar meisjes kregen creatieve ideeën en ze besloten de Elfenvleugels eerst thuis te beschilderen. ‘Maar dan moeten jullie ze straks wel zelf naar het bos brengen’, zei de leraar toen hij met de klas naar het bos liep.

Maura liep trots voorop. Ze was zo blij dat ze iets goeds kon doen voor de natuur. En ze voelde zich helemaal warm worden, omdat de anderen ook zo enthousiast waren. Een meisje stak haar arm door de hare. Maura keek het meisje aan en ze glimlachten naar elkaar. De jongens rolden door de bladeren van het lachen na een stoeipartijtje en de meiden raapten grote bladeren op. ‘Hier kunnen we misschien slingers van maken voor in de klas, meneer’. Maura glunderde. Haar plannetje was dubbel en dwars gelukt. Ze kwamen bij de plek waar de paddenstoel van Ceerla Lindy stond. Maura bukte zich en legde twee setjes Elfenvleugels bij de paddenstoel. Maura zag het gezichtje van de Elf tevoorschijn komen, en ze kreeg een glimlach van oor tot oor en een vette knipoog kado.

Einde.

Vivian Dassen - Sheavida

Uitleg jaarfeesten september-april:

Mabon: dan vieren we de komst van de herfst. Dag en nacht zijn even lang.  Een dankfeest voor de oogst die ons de winter door helpt. Dit feest valt meestal op 21 september, maar bij sommige stromingen kan dat een paar dagen eerder of later zijn. 

Samhain: dit is het oud en nieuw-feest bij veel natuur religiën. De sluier tussen wat we hemel noemen en de aarde is dun. Er is goed contact mogelijk met overledenen en daarmee ook met onze voorvaderen. In het Schots-gaelic heet november Samhain. Dit feest vieren we meestal in de nacht van 31 oktober en 1 november.

Yule: dit is de langste nacht en de kortste dag van het jaar. Vanaf nu zal het elke dag weer wat langer licht blijven. Het wordt ook wel midwinter genoemd. We vieren de terugkomst van het licht, vooral met kaarsjes en yule-houtblokken die worden aangestoken. Dit feest valt op 21 december. 

Imbolc: enkele tekens van leven zijn al zichtbaar in de natuur. De zon laat zich weer wat vaker zien. De natuur komt langzaam uit de winterslaap. Vruchtbaarheid wordt gevierd. Dit feest wordt meestal gevierd op 2 februari. 

Ostara: we vieren de komst van de lente. Dag en nacht zijn weer even lang. We vieren dat het licht heeft gewonnen van de duisternis. Er is duidelijke groei in de natuur zichtbaar. Dit feest wordt meestal gevierd op 21 maart, maar het kan ook een paar dagen eerder of later. 

De andere feesten... hebben jullie van me tegoed in een ander verhaal.  

Geschreven door: Vivian Dassen-Sheavida

Foto's: Sheavida, Schotland 2015 en 2017

Je Chakra's balanceren. Hoe doe je dat?

Wat zijn chakra's?

Chakra's zijn energiewielen in je lichaam. Je hebt 7 hoofdchakra's en deze staan met elkaar in verbinding. De 7 chakra's hebben de kleuren van de regenboog en ze lopen van laag naar hoog langs je lichaam.

Waar zijn de chakra's voor?

Het eerste chakra is rood van kleur en staat voor je aarding, veiligheid.

Het tweede chakra is oranje en staat voor je levenslust en creativiteit.

Het derde chakra is geel en staat voor je levenskracht, en je wil.

Het vierde chakra is groen en staat voor eigenliefde en liefde voor de mensen om je heen.

Het vijfde chakra is hemelsblauw en staat voor het spreken van je eigen waarheid.

Het zesde chakra is indigo en dit zorgt ervoor dat je kunt visualiseren.

Het zevende chakra is paars en staat in verbinding met het universum.

Chakra's uit balans

Elke chakra staat weer in verbinding met een klier van een orgaan in je lichaam. Als 1 chakra uit balans is, bv je navelchakra (ook wel 3e chakra of  Zonnevlecht genoemd) dan kan de harmonie tussen de andere chakra's ook verstoord zijn. Als je navelchakra uit balans is, heb je meestal een beetje een trekkerig gevoel in je maag, of zelfs maagpijn.

Bij je navelchakra komen je emoties binnen; een heel belangrijk punt voor HSP-ers dus om goed te verzorgen. Zorg dat je altijd een flesje etherische olie Lavendel bij je hebt. Lavendel is zeer goed te verdragen op je huid. Als je maagpijn voelt, of een trekkerig gevoel, doe dan een paar druppels op je handpalm en maak een cirkel in de breedte van je hand om je navel heen. Dit verzacht.

Chakra's in balans brengen

Je kunt ook je chakra's in balans brengen. Dit is niet zo moeilijk en het is meteen een kleine meditatie oefening. Het meest gunstige is als je dit s morgens na het opstaan doet, maar HSP-ers vergeten dat dan weer vaak. Ik doe deze oefening daarom gerust op elk moment van de dag, naar behoefte.

Je Chakra's in balans brengen gaat zo:

Ga zitten met je ogen dicht.

Haal een paar keer een diepe reinigende ademhaling.

Ga met je aandacht naar je stuitje en visualiseer daar de kleur rood. 

Ga met je aandacht naar je onderbuik en laat daar het oranje lampje aan gaan.

Ga nu met je aandacht naar je navel. Voel je navel goed en breng er in gedachten een stralende gele, zonnige kleur aan. Wees niet zuinig!

Ga met je aandacht verder omhoog naar je hart. Zet je hart in een groen licht.

Ga met je aandacht naar je keel en doe alsof er hier een schitterende hemelsblauwe diamant ligt.

Ga verder naar boven naar het plekje tussen je wenkbrauwen en visualiseer hier de kleur indigo, van een donkere spijkerbroek.

Als laatste ga je naar het plekje bovenop je hoofd; daar waar je het wel eens voelt kriebelen. Visualiseer hier de kleur paars.

Zoals je misschien al hebt begrepen maakt het niet wat je voor je ziet, als je de juiste kleur maar op de juiste plek visualiseert. Als laatste kun je jezelf in een zuil van licht zetten om je settings te verankeren.

Hoe lang blijven mijn chakra's in balans?

Hoe lang de kleurtjes 'aan' blijven is voor iedereen anders. Er staat geen exacte tijd voor omdat iedereen anders in elkaar zit en anders reageert. In het begin deed ik deze oefening meerdere keren per dag. Nu volstaat een keer dag. 

Veel succes!

Blessed be,

Sheavida

Het belang van je aura afsluiten

Bijna alle schilders, dansers, kunstenaars, schrijvers, en andere creatievelingen zijn HSP. Hoog Sensitieve Personen. (Dus je zit hier goed op Sheavida's HSP ☺) HSP's  voelen over het algemeen meer dan anderen, pikken meer energie op uit hun omgeving en ze hebben vaak oog voor detail. 

Waar je als gevoelig persoon vaak mee te maken kunt krijgen is dat je energie verdwijnt via gaten in je aura. Deze gaten kunnen er zitten om allerlei redenen; je kunt zo geboren zijn, het kan door blokkades die zijn ontstaan in je jeugd, door situaties die veel energie van je hebben gevergd, etc.

Bij mij sijpelt de energie via de aura naar buiten als ik niet oplet. Dan is het ook gewoon opeens helemaal op en is het enige wat ik nog wil een dutje doen. Thuis kan dat natuurlijk, maar als je ergens anders bent kun je vaak niet doen wat je hart je ingeeft en je lichaam je aangeeft. Het gevolg is dat je je helemaal leeg voelt en eigenlijk nergens meer aan toe komt.

Wat ik dus zoveel mogelijk doe (als ik het niet vergeet) is 's morgens als ik wakker word, even aandacht voor mezelf. Ik vraag AA Michael om lagere energieën bij me weg te houden, ik doe een aardingsoefening, zet mijn lampjes aan van de chakra's en dan doe ik deze methode om mijn aura af te sluiten.

Zet in gedachten een gouden, zilveren of witte zuil (of koepel) om je heen op ongeveer een meter voor, achter en aan de zijkanten van je lichaam,  ruim boven je hoofd en ruim onder je voeten.

Maak de laag zo dik als je nodig vind, dat kan 5 cm zijn maar ook 25 cm of dikker.

Dit te doen is al een goede manier om voor jezelf een ruimte te creëren die je helpt om je energie bij je te houden en negatieve energie buiten te sluiten. Je kunt er echter ook voor kiezen om rozen toe te voegen, of andere bloemen of planten die je mooi vind. (Mijn favoriete bloem is de Lotus. Cactussen raad ik je ten zeerste af ☺). Zet de bloemen in de rand van je zuil of koepel.

Als de rozen om je koepel of zuil heen staan vangen ze energie op van buiten die je aura wil indringen, en voeren die in liefde af naar de aarde. Ook houden ze je eigen energie bij je. Je zult merken dat je dit vaker dan 1 keer moet doen om het te laten werken. In het begin moest ik echt ieder uur een koepel visualiseren en opnieuw de lotussen erin zetten. Na verloop van tijd is 1 x per dag voldoende. Kijk even wat voor jou zelf het beste werkt.

Blessed be,
Sheavida

Entiteiten, Engelen, Gidsen... Wat zijn het eigenlijk?

Deze informatie schrijf ik hier puur ter bewustwording van de energieën om ons heen. Vooral nu met Halloween (ook wel Samhain genoemd) is de sluier tussen hemel en aarde dunner en is er makkelijker contact mogelijk tussen entiteiten, engelen, gidsen. Als deze info thuishoort op jouw pad, dan kom je het vanzelf tegen. Met een beetje hulp van je Engelen...☺

Entiteiten en Aardgebonden geesten:

Sinds mijn 4e of zo ben ik me al bewust van de energieën om me heen. Ik voelde het overal. Niet gek natuurlijk, als je nagaat dat alles energie ís. Maar als je dan als klein 'upke' in je bedje ligt en je voelt de energieën door je kamer spoken, dan kan dat heel beangstigend zijn. Vooral omdat papa en mama zeggen dat 'er niets is'. Of dat het 'niet waar is'. Of, als je blijft volhouden, 'je gevoel niet klopt'. Dat is de eerste stap in het jezelf niet meer vertrouwen. In het wegduwen van je gevoel. Want papa en mama zeggen het.

For the last time; there is no monster under your bed. Go to sleep now!

Begrijp me goed, ik neem het mijn ouders niet kwalijk; ze wisten immers niet beter. In mijn tijd was er nog niets bekend over Nieuwetijds kinderen. En bij ons thuis was iedereen erg aards. Behalve ik dan. Nu is het echter een maatschappelijk iets. Iedereen kent wel iemand die Engelen of Entiteiten kan zien of iemand die bewust kan praten met zijn of haar gids.
Hoeveel liefdevoller zou het daarom naar je kind toe zijn als je bv zou zeggen: O? En wat komt die doen? Of: Zullen we hem dan samen naar buiten jagen?

Monsters....
"Dad, there are monsters under my bed".
Dad: "Just tell them they do not have to be afraid". 

Nu gebeurt het regelmatig dat ik zit te lezen en dan vanalles vanuit mijn ooghoek zie gebeuren, bv een deur die opengaat, of iemand die langs me loopt. Als ik dan opkijk zie ik niks en is de deur gesloten.

Bij mijn eigen kinderen zette ik het raam open en verzocht ik het monster plechtig om de kamer te verlaten en naar het licht te gaan. Hierbij maakte ik dankbaar gebruik van de energie van Aartsengel Michael. Daarna maakte ik een Energie Deken om hen heen.

Hoe maak je een energie deken?
Je kindje ligt in bed. Maak met je handen een energiebol door je handen tegen elkaar aan te wrijven en dan een bal te vormen tussen je handen. Ja paps en mams, dat is raar als je niet kunt zien wat je doet, maar het is er wel. Vraag nu aan je kindje wat het in de Deken wil hebben. Sterretjes, engeltjes, konijntjes, paardjes, niks is te gek en alles kan. Blaas nu tegen de bal, zodat hij uit elkaar valt in een deken op het bedje van het kind. Nog even links en rechts wat instoppen en klaar. Spreek af dat alleen je kind en jijzelf er in en uit kan.

Entiteiten en aardgebonden geesten; Waarom zijn ze nog hier?
Entiteiten en aardgebonden geesten kunnen zich ook manifesteren in behulpzame energie. Ze zijn niet per se negatief. Doch ze hebben niets meer te zoeken op aarde.
Er kunnen een aantal redenen zijn waarom ze hier nog vertoeven:
* Ze hebben er geen idee van dat ze (plotseling) zijn gestorven
* Onverwerkt verdriet of boosheid kunnen niet worden losgelaten door de overledene, waardoor ze de hulp van het licht niet zien.
* Als de achtergebleven dierbaren een zodanig verdriet vertonen na het overlijden dan kunnen ze vaak niet verder.

Hoe weet je of er een entiteit of aardgebonden geest in de buurt is?
Bezoek van een entiteit of aardgebonden geest voelt meestal koud en onaangenaam. Er kan zich ook een bepaalde geur verspreiden, bv opeens sigarettengeur ruiken, sigarengeur of een ander minder prettig luchtje. Soms komt echter mijn oma op bezoek en dan ruikt het heerlijk naar Melkmeisje!☺

Kan ik me beschermen tegen entiteiten en aardgebonden geesten?
Deze energieën zijn overal. Op straat, in uitgaansgelegenheden, in huis, etc. Ze kunnen zich vastzetten in onze aura of snoepen van onze energie.
Wat je kunt doen om dit te voorkomen is:
* zorg dat je geaard bent
* zet de lampjes van je chakra's aan
* bescherm je aura

Engelen en Gidsen

Er zijn ook hogere energieën om ons heen. Wij noemen dit Engelen en Gidsen. Deze energieën zijn behulpzaam, kunnen je troosten of je een richting geven die bij je past. Ze kunnen je lekker warm laten voelen, geborgen en geliefd. Maar inmiddels heb je als kind misschien al geleerd er niets meer over te zeggen. Maar Engelen en Gidsen bestaan wel degelijk. Een omschrijving:

Gidsen:
Een gids is een ziel, een onstoffelijk mens. Een mens zonder lichaam dus.
Een gids kan voelen; hij kent onze emoties en gevoelens. Een gids is dus een persoonlijk­heid. Met je gids heb je lang geleden samen op aarde geleefd. Dit was voor de gids vaak het laatste leven op aarde, en daarna hoefde hij niet meer terug om hier lessen te leren. Jij wel, en daarbij is je gids je gaan helpen. Je gids probeert je de weg te wijzen. Probeert, want de  meeste mensen luisteren niet of kunnen niet luisteren. Een van de belangrijkste redenen dat je jouw gids niet kunt horen is dat je onbewust de informatie blokkeert. 

Engelen: 

Een Engel is een energie. Het is geen ziel en een Engel heeft ook niet op aarde geleefd. Behalve Metatron en Sandalphon, maar dat terzijde. Iedereen heeft minstens één Engel bij zich. Dat is je beschermengel. Wij kunnen te allen tijde contact met de Engelen leggen, je hoeft het maar te vragen. Ze passen hun licht en trilling aan ons aan. Ze helpen ons te herinneren wie wij zijn en het goddelijke in ieder van ons te ontplooien. Als je hun hulp wilt hoef je het alleen maar te vragen; ze mogen niet uit zichzelf helpen, behalve als je op het punt staat iets mee te maken dat niet thuis hoort op jouw levenspad. Engelen luisteren altijd. En waar ze kunnen en mogen, zullen ze altijd hun hulp aanbieden. Of het nou gaat over het vinden van je zielendoel of  een parkeerplaats als je gaat winkelen. Ze helpen je. Echt waar!

Ask help from your Angels; they will help you

Hoe voelt het bezoek van een Engel?
Bezoek van een Engel voelt altijd warm, liefdevol, knuffelig en fijn. Soms ruik je het als een Engel in de buurt is; vaak ruikt het dan naar bloemen, terwijl er nergens een bloem te zien is. Soms vind je een veertje of een bijzondere steen. Of er komt een vogel of vlinder erg kort bij je zitten. Een Engel praat altijd liefdevol tegen je, en zal je nooit dingen laten doen die slecht zijn voor jezelf of voor anderen.

De bekendste en meest machtige Engel is Aartsengel Michael. Hij is de beschermer. Als je je om wat voor reden ook onveilig voelt, vraag hem dan zijn vleugels om je heen te slaan.

De informatie die we van onze gidsen en engelen krijgen is ontworpen om ons te helpen met ons zielendoel, en dat is eigenlijk voor iedereen hetzelfde: healing en spiritueel groeien.

We lopen allemaal ons eigen pad. Met hulp van de Engelen wordt het alleen nét iets leuker!

Blessed be,
Sheavida